Να χάνεσαι μάτια μου, να χάνεσαι. Γιατί η ζωή είναι πολύ μικρή για να ακολουθείς προδιαγεγραμμένα μονοπάτια, συγκεκριμένες διαδρομές, χωρίς παρεκκλίσεις, χωρίς λάθη, χωρίς χάος.
Να τολμήσεις να βρεθείς στο απόλυτο πουθενά και να περιπλανιέσαι έτσι, για ένα τίποτα. Να γελάς με τη μαυρίλα που σού φέρνουν οι αλλαγές και να τις πιτσιλίζεις με το δικό σου μοναδικό χρώμα. Να παρατηρείς όλους εκείνους που διασχίζουν την ίδια γνώριμη διαδρομή, και εσύ, απλός τουρίστας που έχασες τον δρόμο σου.